ویتامین K در سال 1935 به عنوان عامل ضروری در پیشگیری از علایم خونریزی در جوجه ها کشف گردید .این کشف به وسیله گروهی از دانشمندان دانمارکی به عمل آمد ، آنها ویتامین را فاکتور انعقادی نامیدند که بعدها به فاکتور K و نهایتا ویتامین K مخفف گردید.

مقادیر ویتامین K موجود در خوراک های با منشا حیوانی معمولا به جیره بستگی داشته ،اما زرده تخم مرغ ،کبد و پودر ماهی عموما منابع خوبی هستند .

تحت شرایط طبیعی بروز علایم کمبود ویتامین در نشخوارکنندگان مشاهده نشده است و عموما به نظر می رسد ساخت باکتریایی در دستگاه گوارش ،ویتامین کافی جهت برآورده نمودن نیازهای حیوان را تامین می نماید.مهم ترین علائم کمبود ویتامین در جوجه ها کم خونی است.