مدیرعامل صندوق توسعه آبزیان با اعلام این خبر گفت: با توجه به محدودیت و کاهش منابع آبی کشور، صندوق توسعه آبزیان تمرکز خود را بر روی حمایت از طرحهای غیرپرورش و پرورش آبزیان در قفس گذاشته است.
بهروز کاکاوند افزود: بر اساس منابع آبی محدود کشور، پرورش آبزیان در محیط های روباز توجیهی نخواهد داشت و اجازه گسترش تولیدکنندگان به این شکل داده نمیشود.
وی خاطرنشان کرد: بعد از ترک خوردن تحریمها، صادرات و همکاریهای ایران در زمینه آبزیان با سایر کشورها به شدت افزایش و پای اروپاییان دوباره به ایران باز شده است.
کاکاوند ادامه داد: صادرات میگوی ایران که بهدلیل تحریمها از طریق کشورهای عربی انجام میشود، دوباره به روال عادی برگشته و طی ارتباطی که از طریق وزارت امور خارجه ایجاد شده، بهتازگی هیئتی از ایران به ایتالیا وارد شد و از این پس محصولات ایران در این بخش بهصورت مستقیم صادر میشود.
وی تصریح کرد: بر اساس توافقهای انجامشده، شرکتهای ایتالیایی اواخر مرداد پس از ورود به ایران برای تسهیل صادرات میگو بهطور مستقیم و با تکنولوژیهای روز دنیا برای تولید آبزیان سرمایهگذاری خواهند داشت.
سرمایهگذاری کشورهای اروپایی در بخش آبزیان ایران
مدیرعامل صندوق توسعه آبزیان یادآور شد: برای پرورش ماهی در قفس نیز با کشورهای اسپانیا، ایتالیا، نروژ و یونان مذاکره شده و پروژههای مشارکتی با این کشورها برای استفاده بهینه از آبهای دریا انجام میشود.
کاکاوند تأکید کرد: به دلیل اینکه وضعیت آبهای شیرین کشور هماکنون در وضعیت بحرانی قرار دارد، در چند سال آینده عملاً امکان پرورش ماهی در آب شیرین وجود نخواهد داشت.
وی اظهار داشت: برای پرورش ماهی با آب شیرین؛ سیستمهای مداربسته که حداقل هدررفت آب و بر اساس سیستمهای هوادهی و مدرن تولیدات دارند، در کشور اجرا میشود.
کاکاوند همچنین گفت: بر اساس توافقهای انجامشده با سازمان شیلات، بخش خصوصی در حال ورود سرمایهگذاران برای تغییر روش تولید چند نوع ماهی بر اساس تولید مداربسته و پرورش دریایی، پشت سدها و دریاچهها است.
مدیرعامل صندوق توسعه آبزیان در ادامه افزود: پس از رفع نسبی تحریمها، صادرات آبزیان رشد قابل قبولی داشته و به کشورهای ایتالیا، پاکستان، امارات، فرانسه، اسپانیا و... صادرات انجام میشود.
وی خاطرنشان کرد: ایران ظرفیت تولید سالانه 40 هزار تن میگو را دارد که در سال گذشته با وجود افزایش تولید، تنها 15 هزار تن تولید داشت.
کاکاوند در پایان تصریح کرد: با افزایش سرمایه در گردش میتوان بدون ایجاد سرمایهگذاریهای جدید ظرفیت بالقوهای را که رها شده، به بالفعل تبدیل کرد.